Wydawnictwo Dialogi

Kwartalnik „Dialogi” powstał w 1996 roku.

Zespołem redakcyjnym kierowała dr Katarzyna Walewska. Pełniła ona również funkcję redaktora naczelnego „Dialogów”. Dr Katarzyna Walewska jest psychoanalitykiem, członkiem IPA (International Psychoanalytic Association), członkiem Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego oraz Paryskiego Instytutu Psychoanalitycznego, posiada II stopień specjalizacji z psychologii klinicznej.
Kwartalnik „Dialogi” był wydawany przez Instytut Promocji Psychoanalizy w Warszawie (IPPsi), który ma status stowarzyszenia non-profit. Został on powołany przez Instytut Psychoanalizy i Psychoterapii (IPP), członka Europejskiej Federacji Psychoterapii Psychoanalitycznej (EFPP). Stowarzyszenie zostało zarejestrowane 17.11.1998 przez Sąd Wojewódzki w Warszawie.

Kwartalnik „Dialogi” to jedyne na polskim rynku wydawniczym czasopismo, które stanowi forum wymiany doświadczeń klinicznych i psychoterapeutycznych w dziedzinie współczesnej psychoanalizy. Jednak przede wszystkim spełnia rolę edukacyjną, i to na różnych płaszczyznach.

Po pierwsze, nasze pismo przybliża czytelnikom współczesną wiedzę psychoanalityczną.
Zasada określania przewodniego tematu każdego numeru pozwala przedstawić wyróżnione zagadnienie z różnych perspektyw, co z kolei umożliwia czytelnikowi pełniejsze zapoznanie się z ową problematyką i wyrobienie ogólnego sądu o stanie badań nad ukazywanym zjawiskiem.

Dzięki międzynarodowym kontaktom zespołu IPP w środowiskach psychoanalitycznych oraz organizowanym przez Instytut od dwunastu lat międzynarodowym konferencjom psychoanalitycznym „Dni IPP”, w każdym z „Dialogów” prezentowane były niepublikowane dotychczas po polsku prace wybitnych przedstawicieli psychoanalizy z innych krajów (ich autorami są np.: Joseph Simo, Claude Balier, Andre Haynal, Carolyn Celentano, Peter Canzler, Perel Wilgowicz, Emanuel Berman), a także ciekawe artykuły z polskich i europejskich konferencji psychoanalitycznych, przedstawiające doświadczenia i przemyślenia w tej dziedzinie z perspektywy praktyki terapeutycznej, nawiązujące do prac czołowych przedstawicieli psychoanalizy, takich jak Bowlby, Brazelton, Lebovici czy Kernberg.
Po drugie, służy popularyzacji wiedzy oraz myśli humanistycznej wpisanej w tradycję psychoanalityczną, do której przez wiele lat, z przyczyn ideologicznych, utrudniony był dostęp.

Psychoanaliza, która powstała na skrzyżowaniu psychologii i medycyny, filozofii i socjologii, kultury i sztuki, jest nie tylko metodą terapeutyczną stosowaną w leczeniu pacjentów psychiatrycznych, ale w równej mierze odpowiedzią humanizmu na zracjonalizowaną, techniczną cywilizację, która w sposób rewolucyjny zmienia otaczający świat, tworząc nowe warunki życia, ale równocześnie zupełnie nowe zagrożenia dla jego normalnego funkcjonowania, zarówno na poziomie jednostki, jak i zbiorowości. Dlatego znaczące miejsce w piśmie zajęły analizy i interpretacje tych zagrożeń czy patologii, o czym świadczą opublikowane tytuły: „Przemoc” – nr 1/1996, „Nadużycia seksualne” – nr 4/1996, „Psychozy” – nr 1-2/1998, „Depresja” – 3-4/2001, „Adolescencja” – 1-2/2003.

Po trzecie, odpowiadając na interdyscyplinarny charakter wiedzy psychoanalitycznej, w „Dialogach” zamieściliśmy teksty z pogranicza filozofii, kulturoznawstwa, estetyki, czy antropologii (autorami byli prof. Z. Rosińska, prof. A. Nakov).

Po czwarte, dzięki zasadzie publikowania tekstów odnoszących się do istotnych zjawisk społecznych, ale jednocześnie prezentujących argumenty w przystępnej formie, „Dialogi” czytane są nie tylko przez profesjonalistów, ale również przez szerokie grono zainteresowanych, pragnących lepiej zrozumieć złożoność psychiki jednostki i współczesnych zjawisk kulturowo-społecznych.