Psychoterapia indywidualna osób dorosłych

Co leczymy w psychoterapii osób dorosłych?

Wszelkie stany opisane w dziale „Problemy”. Są to np.:

• zaburzenia związane z nastrojem (depresja, mania),
• zaburzenia neurotyczne (np. lęk uogólniony, lęk paniczny, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne),
• zaburzenia związane ze stresem po przeżyciu wydarzenia traumatycznego,
• zaburzenia osobowości,
• zaburzenia seksualne,
• związane z postrzeganiem swojego zdrowia fizycznego,
• zaburzenia preferencji seksualnych,
• zaburzenia identyfikacji seksualnej.

Terapia psychoanalityczna nie jest tylko formą leczenia zaburzeń, lecz także formą sprzyjającą rozwojowi osobistemu, poznaniu swoich pragnień, ograniczeń i możliwości.

Etapy terapii

Etap I. Konsultacje

Ma on umożliwić w miarę dokładne określenie problemów, z którymi zmaga się osoba przychodząca na konsultację. Jest również okazją do zastanowienia się, w jaki sposób można próbować tym problemom zaradzić i jaka jest w tym rola terapeutki/terapeuty. Konsultacje odbywają się w klimacie otwartości i zaufania. Terapeuta zobowiązany jest do zachowania tajemnicy zawodowej, nie ocenia, akceptuje i spotyka się z pacjentką/pacjentem w świecie jej/jego przeżyć.

Etap II. Umowa

Jeśli pacjentka/pacjent i terapeutka/terapeuta decydują się na wspólną pracę to zawierają ustną umowę. W ramach niej ustalają min.: stały czas spotkań (dzień i godzinę), okresy przerw, wysokość i warunki opłat, warunki kończenia terapii.

Etap III. Wspólna praca

Na tym etapie pacjent wraz z terapeutą zawiązują więź terapeutyczną. Warunkiem koniecznym dla odbycia owocnej terapii jest zaufanie pomiędzy pacjentem a terapeutą, które umożliwi pełną otwartość. Na wypracowanie tego zaufania potrzebny jest czas. W trakcie trwania terapii pomiędzy pacjentem a terapeutą pojawiają się różne słowa, zachowania, sposoby reagowania, interpretacje i uczucia, które wpływają na to, że stan pacjenta się poprawia. Te różnorakie interakcje nazywa się w psychoterapii „czynnikami leczącymi”. Proces terapeutyczny można opisać jako wspólne podążanie drogą zmian, które dokonują się w pacjencie dzięki korektywnemu doświadczeniu w relacji z terapeutą.

Etap IV. Kończenia terapii

Decyzja o kończeniu terapii jest wspólną decyzją pacjentki/pacjenta i terapeutki/terapeuty. Kończenie terapii wymaga poświęcenia na to odpowiedniego czasu. W tym okresie musi nastąpić upewnienie się, czy kończenie terapii jest wynikiem wystarczającej poprawy i zdrowienia, czy raczej odegraniem jakiejś złości ze strony pacjenta lub terapeuty wobec drugiej osoby relacji; lub też wynikiem innych czynników, np. różnych okoliczności życiowych. Czas kończenia terapii powinien pozwolić pacjentowi na przepracowanie tematów związanych z pożegnaniami, żałobami, uczeniem się akceptowania strat i otwieraniem na nowe rzeczy.

Jak długo trwa psychoterapia?

Czasu terapii nie da się z góry określić. Może ona trwać od kliku tygodni do kilku lat. Czas jej trwania zależny jest od:

• głębokości problemów,
• czasu powstawania problemów,
• czasu trwania problemów,
• osobowości pacjenta,
• kolejnych spraw, które ujawniają się w trakcie trwania terapii.

Czas trwania sesji: 50 min.